गजल

केहि आँधी छाति भित्र चल्छन घरिघरी ।
ठडिएका सपना यी ढल्छन घरिघरी ।

लेख्न मन अति थियो गजल मीठा-मीठा !
भाँचिएका हाम्रा हात गल्छन घरिघरी ।

कुन्नि केको आश बाँकि डाँडाका घामलाई ।
फोटो हेर्दै छाती पिटी जल्छन घरिघरी ।

काम गरी खानेलाई दिनु नि गरी खान ।
बाटो छेक्दै चिल्लो मात्र दल्छन घरिघरी ।


केहि यस्ता ठुला मान्छे दिनेश छन तेरा ।
आहा !कति मिठो बोल्दै छल्छन घरिघरी ।