देखिएकै होलान यी फेर बदल मेरा ।
उन्को एक बोली र सय गजल मेरा ।
फर्किएर पूराना तस्वीर पल्टाउँछु ,
ओहो निकै रैछन साथी असल मेरा ।
बालुवा बोक्ने ज्यामी बालुवामै पुरिएथ्यो ।
साह्रो दुखले ठडिएका हुन् महल मेरा ।
महँगाई आकाश छुन्छ त के गरूँ मैले ।
म बदलिन्न उही चहल पहल मेरा ।
गजल------दिनेश राज ज्ञवाली, जापान
ReplyDeleteमेरो आफ्नै आकाश हुनुपर्छ आजबाट ।
केही कुरा त खास हुनुपर्छ आजबाट ।
http://www.brtnepal.com/literatures.php?pid=469