Wednesday 7 January 2009

गजल

त्यस पछी कहाँ कसैलाई किन गन्छन मान्छेहरु ।
हात जोड्ने भेटेपछी देउता बन्छन मान्छेहरु ।

उकालो लागें शत्रु बढे ओरालो लागें आफ्ना घटे ।
हर साँझ आफ्नाकै नाममा दोबाटो मन्छन्छन मान्छेहरु ।

के थाहा भोली समयले कुनकुन रुप देखाउने हो ।
आँसु र रगत मा अब कहाँ तर्सन्छन मान्छेहरु ।

सृष्टी पछी ब्रम्हा खोज्दै भौतारिदै छन यता उता ।
हर एक पत्थर देखाउदै मान्छे भन्छन मान्छेहरु ।

यता हेर्यो आफ्नै उता हेर्यो आफ्नै छन दिनेश ।
सबै तिर तगारा अब कसरी फुत्कन्छन मान्छेहरु ।