गजल

बीच बाटो पुगी थाक्नेहरु धेरै ।
किन होला दैब भाक्नेहरु धेरै ।

छाक टार्न हात पसारेको देखी ।
बाघ मुखे थैली ढाक्नेहरु धेरै ।

माथि खोजी हेरेँ तै तै छकि कोहि ।
काम न काज फलाक्नेहरु धेरै ।

वरिपरि हेर्यो ,गर्यो सोधपुछ ।
बञ्चरोले घुँडा ताक्नेहरु धेरै ।

“दिनेश” पाकेन भात यहाँ अझै ?
बहानामा माड चाख्नेहरु धेरै ।

गजल

के विचार यो ,राम राम लाग्यो मलाई!

नर्क कसरी ,परम् धाम लाग्यो मलाई !

छानो जोड्ने धुनमा समुद्र कटेपछि ।

आफ्ना चाहिन्न ,अरु काम लाग्यो मलाई !

घरको चर्चा दुश्मनको हाँसो हुँदाखेरि ।

आफ्नै नाम यो ,बदनाम लाग्यो मलाई !

आफैं बिकेछु सस्तो चामल खोज्दाखोज्दै ।

आफूभन्दा नि ,प्यारो दाम लाग्यो मलाई !

घर शुन्य भएपछि ,छिमेकिको राम राज्य ।

के मा अंकुश,के मा लगाम लाग्यो मलाई !

धन्य प्रभु आयो चेत अब त सुध्रन्छु ।

समय लागेर ,घैंटामा घाम लाग्यो मलाई !

गजल

भन्यौ, सुनें, बुझेँ तर, गर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।
जिन्दगीलाई लाको माया, मर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।

अरूले राम्रो न मलाई न तिमीलाई भन्छन ।
आफ्नै आँखाबाट चाहिँ, झर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।

जिन्दगी खहरे हो भेल आउँछ दुखको सधैं ।
सबैलाई आफ्नो मात्र, तर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।

समयमै सोचिहाल माया बस्नु अगाडि नै ।
घाउ न हो लागेपछि, भर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।

खुब चाहिन्छ मलजल रेखदेख स्याहार ।
बीउ छरिदैंमा माया, सर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।

दोबाटो मन्छ या बुटी लगाऊ किनेर महंगो ।
माया पनि दशा नै हो, टर्न गाह्रो हुन्छ हजुर ।