हातमा लेउ या कचौरामा भिख -भिखै हो ।
खडा छौ तर शिर निहुरिनु स्वभाविकै हो ।
उल्टो बाटो हिंडेर मुक्ति पाउनेहरु धेरै ।
धर्म ,दैब केहि होइन सब तरिकै हो ।
आउँदा जाँदा भेट हुन्छ नचाहदै पनि ।
मनपो टाढा पर्यो त घर नजिकै हो ।
समाउँदैमा कलम,सबैले कहाँ लेख्छन ।
निभबाट आगो झर्नु पर्छ,कुरा ठिकै हो ।
एउटाले हात कोर्छ एउटाले कोर्छ मुटु ।
दिनेश होईन काँढा भन्दा फूल तिखै हो ।
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteवाह! दिनेशजी वाह!
ReplyDeleteयी दुईटा शेरले त झन् भुतुक्कै पारे!
समाउँदैमा कलम,सबैले कहाँ लेख्छन ।
निभबाट आगो झर्नु पर्छ,कुरा ठिकै हो ।
एउटाले हात कोर्छ एउटाले कोर्छ मुटु ।
दिनेश होईन काँढा भन्दा फूल तिखै हो ।
nice gazal.
ReplyDeletekeep it up
अत्यन्त सुन्दर गजल !!
ReplyDeletewow !!!!! wonderfull...
ReplyDeletewhat a words and presentation...!
as always, it also impressed me...
वाह !!! गजल होस त यस्तो ।
ReplyDeleteगजलमय टाँसोका लागि धन्यवाद है ।
फेरि अर्को सानदार प्रस्तुती गयो तपाईको !
ReplyDeleteशब्दमा जटिलता त क्लिष्टता नल्याईकनै पनि गहन अर्थ दिनु तपाईको गजलको विशेषता हो जस्तो लाग्छ मलाई ।
यसमा कुनै एउटा शेर छान्न सकिन, सबै बराबर स्तरीय छन (बरु मलाई समेत फेरि यो पनि चोरीने हो कि भन्ने डर लाग्न थाल्यो :)
wow! wonderful!
ReplyDeletenice gajal, each sher r more powerful than each n other.
simple n sweet.
ओहो गजल होस त यस्तो। वाह!!!! दिनेश जी वाह।।। खुब सुन्दर लेख्नु भयो है यसपालि पनि।
ReplyDeleteधन्यबाद मेरो रचना मन पराइ दिनु भएकोमा । दिलिप जी खै त्यो चोर त कता हरायो हरायो नि । सम्पर्कमानै आएन ।
ReplyDelete